Οι τωρινοί οι Έλληνες
και δη οι Ελληνίδες
καρατουρκάλες γίνανε
και σουλεϊμανίδες…
Σπεύδουν να ιδούν «Σουλεϊμάν»
με πάθος και μανία,
έτσι, που μοιάζει η Ελλάδα μας
με…Σουλεϊμανία…
Λάθος, για τις Σουλιώτισσες,
και για τις Ναουσαίες,
που αποφάσεις έπαιρναν
ακραίες και γενναίες…
Που, μπρος στα σκλαβοπάζαρα
και στης ζωής τις στάχτες,
θανάτου χόρευαν χορούς,
πάνω από λευτεριάς γκρεμούς
και άγριους καταρράχτες…
Εμείς τουρκοελληνική
Θέλουμ’ αδελφοσύνη
κι όχι πικρές αναφορές
για τις σφαγές στη Σμύρνη…
Ο λόγος για συνωστισμούς
κι αθώες συνωθήσεις
και όχι για εθνοτικές
να γίνεται διακρίσεις…
Άλλωστε η σιωνοτουρκική
το απαιτεί φιλία
να γίνει παρανάλωμα
η ελληνική ιστορία.
Μονάχα του σιωνισμού
άσβεστη να’ ναι η δάδα,
κι απέ, σιγά μην κλάψουμε
για Έλληνες κι Ελλάδα!…
Ελλάς το μεγαλείο σου
το ’χουμε ξεγραμμένο
κι όσο γίνεται πιο βαθιά
στη μαύρη γη θαμμένο…
Η Γραικυλία τώρα πια
με πάσα σοβαρότητα
γερμανική και τουρκική
σπουδάζει βαρβαρότητα!
Τους Έλληνες, στην κατοχή,
με τους γερμαναράδες
ρημάζαν και της δεξιάς
οι γερμανοτσολιάδες!
Και, για να στραγγαλίζουνε
κάθε δικαιοσύνη
τη ρουφιανιά μετάλλαξαν
σε νομιμοφροσύνη.
Αθώους εκτελούσανε
και χρόνια εξορία
στέλνανε στη Μακρόνησο
κι άλλους στην Ικαρία.
Και έκαμε η βδελυρή
των προδοτών παρέα
τα ιερά και όσια
φλάμπουρο και σημαία…
Το τρίπτυχο, οικογένεια,
πατρίδα και θρησκεία
άγρια το καπηλεύτηκαν
με άκρα υποκρισία…
Και όταν, με τη Χούντα τους,
πήραν την εξουσία
με βδελυρή κατέστρεψαν
την Κύπρο προδοσία!…
Και ύστερα απ’ το πιγκ πογκ
σαράντα χρόνων τώρα,
που της ΝουΔου η Χάρυβδη
και του ΠΑΣΟΚ η Σκύλλα,
μαζί καταληστεύανε
και ρήμαζαν τη χώρα,
σε τέτοια αδιανόητη
ξεπέσανε ξεφτίλα,
που η γαλάζια αγκάλιασε
την πράσινη σαπίλα…
Και το παιχνίδι τ’ άθλιο
των τοκογλύφων παίζουν
κι όσα ιερά και όσια
αντάμα τα εμπαίζουν….
Και το πλέον απίστευτο:
τους γερμανοτσολιάδες
βλογάνε εθελόδουλα
και κάποιοι δεσποτάδες!
Σχόλια:
1. Δεξιά σημαίνει: μαυραγοριτισμός, γερμανοτσολιαδισμός, φαρισαϊσμός, αμοραλισμός, πατριδοκαπηλεία, θρησκειοκαπηλία, ρουφιανιά…
2. Καπηλεύτηκαν την νομιμοφροσύνη, για να πολεμήσουν τη δικαιοσύνη…
3. Στα χρόνια της Χούντας πρόσφεραν τη μισή Κύπρο στους Τούρκους. Και τώρα ξεπουλάνε ολάκερη την πατρίδα.
4. «Το παίζανε» υπερασπιστές της πίστης, της πατρίδας και της οικογένειας. Κααι τώρα υπονομεύουν τη θρησκεία, δολοφονούν την οικογένεια.
5. Πάντα με τις ευλογίες και κάποιων Σ/των Δεσποτάδων….
Για ελάτε οι υποκριτές,
οι άτεγκτοι οι τιμητές
στου Ευαγγελίου τον καθαρό
να ιδείτε τον καθρέφτη,
πόσο η «αγιοσύνη» σας
απ’ την αλήθεια του Χριστού
μακριά κι αλάργα πέφτει.
Για ελάτε οι πολιτικοί
και κάποιοι ιερωμένοι,
που με τη μπότα των ναζί
φαίνεστε αδελφωμένοι…
Που την προβιά περίτεχνα
απέξω τη φοράτε
κι ο λύκος από μέσα σας
ουρλιάζει και βρυχάται!
Τα «ουαί» δεν λέει ο Χριστός
μόνο για τους αρχαίους,
που, ως άλλοθι προβάλλετε
κι αποδιοπομπαίους,
μα και για σας τους σύγχρονους
τα λέει φαρισαίους…
Που τον Ιούδα κάνετε
στάχτες κι αποκαΐδια,
όταν για την πατρίδα μας
χαλκεύετε τα ίδια…
Τρις, για τη δολοφονική
των σταυρωτών φοβέρα,
ο Πέτρος απαρνήθηκε,
μα εσείς νύχτα και μέρα…
Για των αγίων τα τρόπαια
ύμνους λέτε κι εγκώμια,
μα όσους αγωνίζονται
διώκετε παρόμοια…
Και ύστερα από όλ’ αυτά
θέλετε να ’στε και κριτές
και του λαού διαφεντευτές…
Ουαί υμίν υποκριτές!
Μου είπε κάποιος φαφλατάς,
Μασκαρατζίκος, ψευταράς,
Ολόιδιος ο Σαμαράς:
-Παπά, καλά δεν περπατάς!
Βάνεις στο ίδιο το σακί
Με τοκογλύφους και Ναζί
Τους τρικομματικούς ταγούς,
Πρωθυπουργό και υπουργούς.
Και του ’πα:
-Τι μας λες εκεί!…
Λίγη δεν έχετε ντροπή;
Ούτε μυαλό, ούτε καρδιά!
Όταν του Δένδια η ορδή
Απάνω στη Χαλκιδική
Για έργα γενοκτόνα
Ψεκάζει ακόμη και παιδιά
Με ασφυξιογόνα!…
-Αυτά, που γενοκτόνα λες
Είναι οι επενδύσεις!
Που και στο οικονομικό
Κι από πολλές άλλες πλευρές
Δίνουν σωτήριες λύσεις…
-Φίλε, δεν μας τα λες καλά!
Του Καναδά το μερτικό
Ενενήντα πέντε στα εκατό!…
Και τ’ άλλο πέντε στα εκατό
Τα όβολα του Μπόμπολα…
Και για πατρίδα και λαό;
Κυάνιο κι αρσενικό!
Και άλλα δολοφονικά
Καρκινογόνα υλικά….
παπα-Ηλίας
Η τρικομματική μαινάς,
μαίνεται και οργιάζει,
καθώς ο αφέντης Μπόμπολας
ορίζει και προστάζει
‘κει πάνω στην Ιερισσό
για τον καναδικό χρυσό
η Ελλάδα να στενάζει.
Και όλοι οι υποτακτικοί
πολιτικοί και νομικοί
λένε πως όλες οι σκηνές
του φόβου και του τρόμου,
με τα ληστοκαμώματα
στις τρεις τα ξημερώματα
έγιναν, εν ονόματι
της τάξης και του νόμου.
Γιατ’ ήταν, λέει, παρόντες ‘κει
ακόμη και δικαστικοί,
που έδωσαν την εντολή,
χωρίς ανθρώπινη καρδιά,
χωρίς αιδώ και συστολή,
να σπάσουν οι αστυνομικοί
πόρτες με σιδηρολοστούς
και μπρος στα έντρομα παιδιά
ν’ αλυσοδέσουν τους γονιούς.
Για κακουργήματα πολλά
μιλούν οι αρχικακούργοι,
οι, μέχρι μυελού οστών,
δόλιοι και πανούργοι!….
Και για δημοκρατία ομιλούν
και για δικαιοσύνη…
Όταν σ’ αυτούς ίχνος ντροπής
δεν έχει απομείνει…
Αφού οι άφρονες αυτοί
ποτέ δεν έχουν μάθει
αυτό, που κράζει ο Ησίοδος
απ’ των χρόνων τα βάθη:
Πως ούτε νομιμότητα
Αλλ’ ούτε και ειρήνη
στέκουν, χωρίς το δίκαιο
και την αιδημοσύνη…
Τιμή και δόξα μας μεγάλη,
Που ο αφέντης ο Ολάν
Ήρθε δω πέρα να τιμήσει
Της Μέρκελ το ασκέρ τσογλάν…
Του Sαμαρά και του Sτουρνάρα
Τα διαβόητα SS
Που στήνουν στο λαό υπούλως
Τις δολοφονικές χωσιές
Με τρομοκρατικές μεθόδους
Και μύριες άλλες μπαμπεσιές…
Ήσσονος βέβαια σημασίας
Το ότι τίμησε ο Ολάν
Τον πρόεδρο της μειοδοσίας
Της χώρας του Ελλαδιστάν.
Όπου στης Κατοχής τα χρόνια
Υπήρξε «ένδοξος» αντάρτης
Και τώρα είναι πια ο μέγας
Του Ελλαδιστάν ο νεκροθάφτης…
Κι ασήμαντο τυγχάνει τέλος
Το γεγονός πως ο Ολάν
Μας θύμισε πως στην Ελλάδα
Υπάρχει κάποιος Βενιζέλος…
Αυτός, που του λαού υπήρξε
Πολύς και μέγας ευεργέτης,
Που σ’ ασυλίες και χαράτσια
Διέπρεψε ως εφευρέτης.
Πολλά τα έτη σου Ολάν!
Οι ιθαγενείς του Ελλαδιστάν
Γονατιστοί σε προκυνούνε
Και θάνατο ευελπιστούνε
Απ’ των SS, τ’ασκέρ τσογλάν…
παπα-Ηλίας
Ω αναγνώστη αφελή!
Μας λεν οι ΜουΜουΕδες
Που για τις προδοσίες τους
Εισπράττουνε λουφέδες,
Πως είν’ κατόρθωμα τρανό,
Που των φρουρών η δράση
Έβαλε φρένο στο Βλαστό,
Το «στυγερό κακοποιό»,
Για να μην αποδράσει…
Για να ξεχνάς πως στη Βουλή
Υπάρχουνε βλαστοί πολλοί
Ασύγκριτα πιο στυγεροί
Απατεώνες και ληστές
Που ’χουν κατάμαυρες ψυχές
Και καταχθόνιο σκοπό
Να εξαφανίσουν το λαό
Μαζί με την πατρίδα
Και να δολοφονήσουνε
Την κάθε μας ελπίδα…
Και οι φρουροί μας οι καλοί
Που βάζουνε την τάξη
Αντί προστάτες, όπως λεν
Να είναι του πολίτη
Προστάτες είναι και φρουροί
Του καθενός αλήτη
Και τους ληστάρχους έχουνε
«Μη βρέξει και μη στάξει»…
Και το λαό τον αφελή
Σε κάθε ευκαιρία
Τον βασανίζουνε πολύ
Κι όταν για τ’ άδικο μιλεί
Τον κυνηγούνε σαν σκυλί…
παπα-Ηλίας
Ο δυσσεβής Λικίνιος
Στης Σεβαστείας τη λίμνη
Σαράντα νέους(1) πάγωσε
Απ’ του Χριστού την ποίμνη…
Κι ο δυσεβής ο Σαμαράς
Μαζί με το Στουρνάρα
Για των Σιωνοναζιστών
Τη σάρα και τη μάρα
Δολοφονούν τους φοιτητές
Και όλη την Ελλάδα,
Που την εκάμαν Άουσβιτς
Νταχάου και Καιάδα…
Όλα τα υπονομεύουνε
Με βία και νοθεία
Και περισσή διαστροφή:
Πολιτισμό, διατροφή,
Υγεία και παιδεία…
Όλα! Και έθνος και λαός
Και το νεράκι και το φως
Κι η χλόη της γης και τα σανά
Κι ο πλούτος μας ο ορυκτός
Γίνονται θρεπτικός χυλός
Να τρώνε πάλι και ξανά
Του ναζισμού τα ζωντανά…
Και η πλέον ανήκουστη
Και τραγική ειρωνεία
Είναι που η τρικομματική
προδοτοκοινωνία,
Θεάται ασυγκίνητη
Τέτοια γενοκτονία!
Κι ενώ όλα γύρω γίνονται
Συντρίμμια, ρημαδιά,
Ύστερα λεν πως έχουνε
χριστιανική καρδιά….
Καθώς ψάλλουν το ωσαννά
Στο μαμωνά του Σατανά!…
παπα-Ηλίας
Βαβαί! Στις εθνικές γιορτές
Να αποδίδουνε «τιμές»
Στους ήρωες προδότες!
Στα άγια τ’ άστρα τ’ ουρανού,
Του ξάστερου και γαλανού,
Τ’ «άστρα», που με τα πόδια τους
Κάνουν στο βούρκο οι κότες…
Και τα βλαστάρια του λαού
Παιδιά και στρατιώτες
Να απονέμουνε τιμές
Σε κλέφτες και προδότες!…
Προδότες και ιδιοτελείς
Μπερμπάντες και μπαντίδους,
Απατεώνες κι άρπαγες
Του χείριστου του είδους!…
Που με τη μπότα των Ναζί
Το δίκιο μας πατούνε
Κι απ’ τη φασιστομπόχα τους
Σαν τα σκυλιά βρωμούνε…
Για να μη βλέπουν το λαό
Και να μην τον ακούνε,
Οι γερμανοτσολιάδες τους
Μακριά τονε κρατούνε
Και με τα γκλομπς τους άγρια
Και βάρβαρα χτυπούνε!…
Για δίκιο και για λευτεριά
Πολέμαγε η κλεφτουριά!…
Κι αυτοί, για τα αργύρια
Του Ιούδα του προδότη,
Ρίχνουν πατρίδα και λαό
Στης φτώχειας τα μαρτύρια
Και στης σκλαβιάς τα σκότη…
Για λάτε οι Καραϊσκάκηδες
Κι οι Κολοκοτρωναίοι
Μιαούληδες, Κανάρηδες,
Διάκοι και Μποτσαραίοι,
Της λευτεριάς να υψώσετε
Και πάλι την παντιέρα
Και στους ληστοδοσίλογους
Να κράξετε: ΑΕΡΑ!!!!
Τη μέρα του Ευαγγελισμού
πήγα στην εκκλησία
ν’ ακούσω κάποιους να μιλούν
για παλιγγενεσία…
Δεν είδα όμως μαθητές
δασκάλους και δασκάλες,
όπως στις εθνικές γιορτές
γινόταν τις μεγάλες…
Αλλά κι οι άλλοι οι πιστοί
Ήταν κι εκείνοι λιγοστοί…
Ζήτησα απ’ τους ιερείς
να πω, έστω, λίγα λόγια
Κι αυτοί μου είπαν αυστηρά:
Διόλου να μην αναφερθείς
στα σύγχρονα λαμόγια.
Της Υπερμάχου θύμισα
Τα’ αντρειωμένα λόγια
Που των φτωχών και ταπεινών
Τα σπίτια γεμισμένα
Θέλει και των τυράννων μας
Τα κάστρα γκρεμισμένα!
Κι ακόμη για τη λευτεριά
Μίλησα, που απ’ τα ιερά
Τα κόκαλα βγαλμένη
Ξεσπάθωσε, άλλη μια φορά
Σαν πρώτ’ αντρειωμένη.
Μα ήταν τελείως αδύνατο
Διόλου ν’ αποσιωπήσω
Και τη σημερινή σκλαβιά
Να μην διεκτραγωδήσω…
«Δια ταύτα» οι αιδεσιμότατοι
και άγιοι παπάδες,
όπου στον οίκο του Θεού
νιώθουν σαν τσιφλικάδες:
Αν τέτοια λόγια θες να λες,
μου είπαν, «περί πάτρης»
θα σου το πούμε ορθά κοφτά:
Εδώ να μην ξανάρθεις!
παπα-Ηλίας
Tα προφητικά μου τραγούδια 